O tym, jak Zamoyski stał się Bourdellem. O Witkacym „przetłumaczonym” przez Dacię Maraini

Szkic bierze pod uwagę tłumaczenie Matki Witkacego dokonane w 1969 przez włoską pisarkę Dacię Maraini. Autor roztrząsa mechanizmy translatorsko-adaptacyjne, jakimi posługuje się Maraini, wyjaśniając obszerne spektrum modyfikacji na trojakiej płaszcyźnie teoretycznej: tekst jest postrzegany jednocześnie jako przekład pośredni, autorski oraz teatralny. Autor dowodzi również, iż podstawą przedsięwzięcia Maraini nie jest angielska wersja sztuki, jak dotychczas uważano, lecz francuska, wydana przez Gallimarda w 1969.