THE HOUSE AND THE ARCHITECTUR E OF THE CITY | DOM I ARCHITEKTUR A MIASTA

Miasto jako teatr, w którym rozgrywają się „ludzkie sprawy”, zawsze znajdowało się w centrum pracy autora . Wiara w architekturę miasta z pewnością nie oznacza rozważań nad jego przebudową, której celem będzie ogólna forma miasta. Współczesne miasto, miejsce złożone ze sprzeczności, jest dziełem otwar- tym, które z pewnością nie może osiągnąć jakiejkolwiek jedności. Współczesne miasto nie jest jedno- rodne, lecz nieciągłe i zlepione z części, jako całość charakteryzuje się fragmentaryczną konformacją. Miasto naszych czasów to już nie jedno, ale wiele miejsc. Proponowane projekty zakładają tworzenie miejsc, które mogłyby być znaczące i które (wykraczając poza uwarunkowania obszarów) aspirują do stania się nowymi miejskimi centrami, punktami odnie- sienia, filarami na przedmieściach miast naszych czasów, na obszarach, gdzie forma miejska zanika.

The city, the theatre where “human events” take place, has always been the centre of my work. Believing in the architecture of the city certainly does not mean thinking of a reconstruction whose objective is the city’s form in general. The current city, a contradictory complex place, is an open work that definitely cannot aspire to any kind of unity. The contemporary city is not homogeneous, but dis- continuous, and is made up of parts, characterized as a whole by a fragmentary conformation. The city of our time is not just one place, but many places. Projects propose the construction of places that would like to be significant and which (in going beyond the contingent problems that the areas might present) aspire to become new urban centralities, points of reference, keystones in the suburbs of the cities of our time, in areas where the urban form is being lost.